گردشگری کم شتاب چیست؟

در مطلب پیش رو به معرفی یکی دیگر از انواع گردشگری نوین بنام گردشگری کم شتاب یا گردشگری آهسته پرداخته ایم.با سفرنامه همراه ما باشید:

در جهانی زندگی می کنیم که همه چیز به سرعت اتفاق می افتد و هر روز به سرعت آن افزوده می شود. طبیعتا این حجم از سرعت و تغییرات همراه با پیامدها و چالش های جدیدی است که بعضا حتی متناقض باهم به نظر می آید.
شهری از زندگی شهری خسته می شود و روستایی از زندگی روستایی, شهری به سمت روستا می رود و روستایی به سمت شهر.

دیر زمانی است که گردشگری و بازدید از محلی به جز محل زندگی خود در جهان پا گرفته است و با سرعت هر چه تمام در حال رشد و گسترش است و هر روز به تعداد گردشگران در سطح جهان افزوده می شود. این روند در کشورمان نیز محسوس بوده است و شاهد رشد چشمگیر سفر هستیم.

اما آیا هر رشد و گسترشی مطلوب است؟

جدا از بحث های مربوط به تاثیرات منفی زیست محیطی و همچنین اجتماعی گسترش صنعت گردشگری این بار باید از نگاه یک گردشگر به بحث سفر نگاه کرد.
اتفاقی که در حال رخدادن است سفرهایی است فشرده در روزهای محدود با مقاصد اغلب شناخته شده. چرا که ممکن است در یک مقصد کمتر شناخته شده زیرساخت ها آماده پذیرایی نبوده و زمان از دست رفته موجب شود از برنامه های عقب بمانند. بنابراین در یک سفر فشرده تعداد زیادی جاذبه گنجانده می شود و گردشگر باید هرچه سریعتر از مقصدی به مقصد دیگر عازم شود.
اینطور به نظر می آید که گردشگر بعد از سفر نیاز به استراحت دارد تا خستگی سفر را از تن به در کند.

“گردشگری کم شتاب (Slow Tourism)” در یک تعریف جامع، نوعی روش سفر با توجه به جزییات است که در مسیرهایی که مسافران کمتری دارد بیشتر مورد توجه قرار می گیرد و از این رهگذر می کوشد روح مکان ها و فرهنگ هایی که بدور مانده را “احساس” کند نه آن که با سرعت و عجله صرفا دیداری گذرا از آن داشت باشد. در عین حال می کوشد که با استانداردهای گردشگری نیز سازگار باشد.

“مسافر کم شتاب” به معنی کسی است که به ارزش های موجود در محیط پیرامون خود اعم از ارزش های انسانی و طبیعی، پایبند است و به آن ها توجه می کند. با توجه به تمایل روز افزون مردم به جستجوی آرامش، تمایل روز افزون به درک و ارتباط عمیق تر با طبیعت و نیز نیاز فزاینده انسان ها به یافتن سبک زندگی برتر و فراتر از ضروریات و روش های گیج کننده زندگی روزمره، گردشگری کم شتاب امروزه بیش از همیشه در سطح جهان رو به گسترش است. بنظر می رسد نوعی همپوشانی و ارتباط تنگاتنگی میان مفاهیم مسافرت سبز و مسافر سبز وجود داشته باشد.

بر اساس آنچه که در کتاب : «مانیفستی برای سفر آهسته» (A manifesto for slow travel: 2009) نقل گردیده، نکته مهم این است که گردشگری آهسته یا کم شتاب برای «آهسته» بودن به انتخاب نوع وسیله نقلیه خلاصه نمی شود, گردشگری آهسته یک فرهنگ است که باید آگاهانه از آن بهره برداری شود.

با این ده نکته که در «مانیفستی برای سفر آهسته» آمده است می توان تجربه گردشگری آهسته را بیشتر لمس نمود:

1- از خانه شروع کنید. کلید سفر آهسته خط فکری است که می تواند از خانه شروع به گسترش کند.
2- آهسته سفر کنید. اگر امکانش هست، از سفر با هواپیما پرهیز کنید و در عوض از کشتی، اتوبوسهای محلی و قطارهای آهسته استفاده کنید. سرعت، ارتباط شما را با منظره قطع می کند ولی سفر آهسته نه!
3- شما ممکن است مشتاقانه منتظر رسیدن به مقصد مورد نظرتان باشید، اما اجازه ندهید این انتظار لذت سفر را تحت الشعاع خود قرار دهد.
4- به بازارهای محلی سر بزنید.
5- در یک کافه محلی بنشینید تا شما هم بخشی از منظره شهری باشید.
6- زمان خود را صرف حس کردن زبان و لهجه محلی کنید.
7- محل اقامت خود را مناسب با منطقه یا جامعه ای که سفر رخ می دهد و با یک جامعه ارتباط برقرار می شود انتخاب کنید.
8- کاری را انجام دهید که مردم محلی انجام می دهند، نه فقط آن چیزی که کتاب راهنما میگوید.
9- طعم غیر منتظره ها را بچشید. تأخیر قطار یا جا ماندن از اتوبوس را مرتبط با فرصتهای جدید تلقی کنید.
10- به این فکر کنید که شما چه چیزی می توانید به جامعه ای که از آن دیدن می کنید بدهید.

گردشگری با صنعتی شدن و انبوه سازی آن نتوانسته است ارتباطی واقعی بین انسان های مبدا و مقصد سفر برقرار نماید. ما باید برای تجربه جهانی که بقیه انسانها در قسمتهای دیگرش مشغول زندگی هستند،راه های دیگری برای سفر پیدا کنیم.